Yüksek din öğretimi kurumları diğer alanlar gibi günümüzde üniversite bünyesinde faaliyet göstermektedir. Ülkeler tarihsel, kültürel ve devlet yapıları doğrultusunda kendi kurumlarını kurup geliştirmekle birlikte, dünyadaki benzer diğer kurumların tecrübe ve birikimlerinin öğrenilmesi üniversitelerin gelişimi için önem arzetmektedir. Karşılaştırmalı çalışmaların bu konuda dikkate değer katkıları bulunmaktadır. Bu çalışmada, Malezya ve Türkiye'deki yüksek din öğretimi tarih, mevcut durum, hedefler, program yapısı, öğrenci kabulü ve mezun istihdam edilebilirliği gibi 6 farklı tema üzerinden karşılaştırılması hedeflenmektedir. Malezya ve Türkiye, nüfuslarının çoğunluğu Müslüman olmakla birlikte, devlet (...) ve toplum yapısı açısından birbirinden oldukça farklı iki ülkeyi temsil etmektedirler. Nitel, literatür bazlı olan bu çalışma doküman analizine dayanmaktadır. Her iki ülkedeki yüksek din öğretimini anlamak ve ortaya koymak amacıyla resmi belgeler, akademik makaleler ve internet kaynakları kullanılmıştır. Makalenin bulguları şöyledir: Türkiye'de yüksek din öğretiminin gelişimi kesintili olmuştur ve önemli siyasi değişimler yüksek din eğitimini etkilemiş olduğundan din siyaseti ile yakından ilişkilidir. Buna karşılık, Malezya'da yüksek din öğretiminin gelişimi daha istikrarlı olmuştur. Siyasi partilerin din siyaseti ve seçim hesapları Malezya'daki yüksek İslami öğretimini etkilemiş olsa da, bu en azından kurumlarının kapanmalarına veya sayılarının dramatik bir şekilde azaltılmasına yol açmamıştır. Güncele bakıldığında yüksek din öğretimi kurumlarının her iki ülkede de gelişmekte olduğu, ancak Türkiye'de bunun (en azıdan sayısal olarak) Malezya'dan daha hızlı olduğu anlaşılmaktadır. Yüksek din öğretiminin amaçlarıyla ilgili olarak, amaçların ve program çıktılarının ulusal bir kurum tarafından belirlendiği Malezya'da Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat ve dinini icra eden öğrencilerin yetiştirilmesine doğrudan atıflar vardır. Türkiye'de tarihsel olarak, ilahiyat fakültelerinin resmi misyonları, kısmen ilahiyatın laik bir üniversitedeki yerini meşrulaştırmak amacıyla modern amaçlara/kavramlara daha çok yer vermekte idi. Ancak son yıllarda açıkça İslami değer ve kavramlara atıflar yapan amaç ve misyonlar belirlenmektedir. Ancak ilahiyat/İslami ilimler fakültelerinin amaçlarını belirleyen ulusal bir kurumun olmaması nedeniyle, resmi misyon ve vizyon ifadeleri düzensiz görünmektedir, ancak akreditasyon süreci daha ortak ve bütünlüklü amaç ve program çıktılarının belirlenmesini sağlayabilir. Türkiye'de yüksek din öğretimi, Malezya’nın aksine, resmi olarak İslam'ın herhangi bir mezhebini benimsememekte olup, bu çoğulculuk ve çeşitliliğin olduğu modern bir toplum için daha uyumlu ve bütünleştirici olma fırsatı sunmaktadır. Malezya'da İslami bilgiyi mesleki bilgiyle bütünleştirmeyi amaçlayan farklı yüksek din öğretimi programları vardır. Bu, çok yönlü ve disiplinler arası programların ve uzmanlıkların oluşturulmasını sağlamıştır. Bu programlardan mezun olanlar ise güvenlikten finansa, yargıdan din hizmetlerine kadar çok farklı mesleklerde çalışabilmektedir. Türkiye’deki yüksek din öğretimi fakülteleri ise sadece tek bir program sunmakta olup, çoklu ve disiplinler arası programlar bulunmamaktadır. İki ülke arasındaki bir diğer önemli fark, öğrenci kabul sürecidir. Malezya'da farklı ortaöğretim sonrası eğitim/sınav sistemleri bulunurken, Türkiye'de merkezi bir üniversite giriş sınavı vardır. Farklı sınav sistemlerine rağmen, Malezya'da öğrencilerin İslami ilimler programlarına kaydolabilmeleri için İslam eğitimi, Arapça ve İngilizce konularında sağlam bir altyapıya sahip olmaları gerekmektedir; Türkiye'de ise üniversite sınavında din eğitimi ile ilgili çok az soru bulunmakta; bu nedenle, yüksek din öğretimi için din eğitimi, Arapça veya İngilizce herhangi bir altyapıya gerek bulunmamaktadır. Bu, din eğitimi geçmişi olmayanlar için bir fırsat olsa da, ilahiyat/İslami ilimler fakültelerinin Kuran okumayı öğretmek gibi en basit işlerden başlaması problemini gündeme getirmektedir. Son olarak, her iki ülkede de yüksek din öğretimi mezunlarının istihdam edilebilirliğinin en acil sorunlardan biri olduğu, ancak bu sorunun Türkiye'de Malezya'dan daha fazla olduğu anlaşılmaktadır. (shrink)

İran’ın kuzeybatısında İslam coğrafya âlimlerinin Cibâl olarak tavsif ettikleri bölgede Sâsânîler döneminde kurulan Kazvin, İslâm orduları tarafından bölgede ele geçirilen ilk İran şehirlerinden biri olmuştur. Kuruluşundan itibaren Deylem cihetine yönelik saldırılarda askerî karargâh amaçlı kullanılan kent, İslâm fetihleriyle de bu hüviyetini korumuştur. Halkın İslâm’ı benimsemesinin zamanı ve niteliği hususunda ihtilaflar olmakla birlikte Kazvin'de kısa süre içinde İslâmlaşma tamamlanmıştı. Garnizon kent olmasından kaynaklı iskân ettirilen Arap askerler, diğer beldelerden sınıra cihada gelen Müslümanlar, âlimler ve şehre ayrı imtiyazlarda bulunan halifeler sebebiyle şehir (...) kısa süre içinde fizikî ve kültürel olarak İslâm şehrine dönüşmüştür. Çalışmamızda örnekleriyle somutlaştıracağımız bu unsurlardan ilk olarak Kazvin fatihi Berâ b. Âzib tarafından şehre yerleştirilen Arap askerlerinden aralarında âlim ve ravilerin de bulunduğu kimselerin askerî faaliyetler dışında şehrin İslâm kültür ve medeniyetine katkılarından bahsedeceğiz. Keza İslâm büyükleri ve halifeler tarafından sınırda cihat etmenin faziletine dair sözleri ile teşvik edilen gönüllü askerleri ve gerek evlerinde gerekse camilerde ilim faaliyetlerini sürdüren âlimleri de bu minvalde zikredeceğiz. Son olarak bu askerler için kale, sûr ve şehrin sınıra yakın bölgelerinde inşa edilen mahalleler ile fiziki ortamı sağlayan, şehirde sürekli cihat ortamı olması hasebiyle halkı vergilerden muaf tutan ve vakıflarla malî destekte bulunan halifeleri ve sair idarî amillleri de kentin İslamlaşmasındaki diğer unsurlar arasında ele alacağız. (shrink)

Reports from antiquity — two factual and another based on myth — claim that Ptolemy I was a son of the Macedonian king Philip II. If so, Ptolemy was a half-brother of Alexander the Great. Scholars suppose that this rumour was promoted by Ptolemy I. But this cannot be confirmed. It seems rather that Arsinoë, the mother of Ptolemy I, was a concubine at the court of Philip II and that a rumour existed that Ptolemy I was illegitimately born. This (...) rumour developed in two separate ways. In Macedon, probably in the late 280's BCE, it was claimed that the father of Ptolemy was Philip II. The story may have been inspired by Ptolemy Keraunos in the course of his quest for the Macedonian throne. In Egypt, however, in spite of an apparent reluctance of Ptolemy I to link Lagos with his name, it was officially proclaimed in the reign of his son that Lagos was the father of Ptolemy I. It is possible thereby that Ptolemy II removed the stigma of bastardy from the first Ptolemaic king. (shrink)

"Bu araştırmada Meraga Rasathanesi'nin kurucusu Nasîrüddin Tûsî'nin öğrencisi, meşhur alim, matematikçi, astronom ve İşrâkî filozof Kutbüddîn-i Şîrâzî'nin hayatı, eserleri, öğrencileri ile XIII. Yüzyılın son çeyreğinde İlhanlı nüfuzu altında bulunan Selçuklu Türkiye'sindeki faaliyetleri incelenmiştir. Şîrâzî, Sivas'ta kadılık ve Gök Medrese'de müderrislik yapmış, daha sonra İslamı kabul eden ilk İlhanlı hükümdarı Ahmed Tekudar tarafından elçi olarak Memluk sultanı Kalavun'a gönderilmiştir. Siyasi görevleri bununla sınırlı olmayan Şirazî, Argun Han tarafından Yakın-Doğu haritasını çizmekle vazifelendirilmiş, o da bu görevi başarıyla ifa ederek İlhanlı Devletinde önemli (...) bir konuma yükselmiştir. Ancak Şirazî bu siyasî görevleriyle pek anılmamaktadır. Nitekim onun ilim adamı sıfatı daha önde olmuş, siyaseti bazı nedenlerle tercih etmiştir. Şirazî Anadolu'da aklî ilimler sahasında dersler vererek Meraga matematik ve astronomi ekolunun buraya taşınmasını sağlamıştır. Daha sonra Tebriz'e giderek yetiştirmiş olduğu öğrenciler ve telif ettiği eserleriyle Anadolu, İran ve Türkistan coğrafyasında ilmî ve fikrî bir birliktelik oluşturmuştur. Daha sonra Semerkant matematik astronomi okulu mensuplarının Osmanlı ülkesine göçmeleriyle, Şirazî'nin astronomi ve matematik sahasındaki eserleri Osmanlı medreselerinde ders kitabı olarak okutulmuştur."--Back cover. (shrink)

This paper examines the possibility of friendship across differences in Richard Wright’s Native Son by examining the protagonist’s relationship to three pivotal white characters in the text. Through the application to Native Son of a theory of friendship I cull from Heidegger’s discussion of care in Being and Time, I offer a model for relationships whereby radically different individuals may approach each other across and in spite of differences. In putting Heidegger and Wright into dialogue I both shed light on (...) the intricacies of inter-subjective relations depicted by Wright as well as give depth to an obscure passage regarding inter-subjective relations in Heidegger’s Being and Time. (shrink)

Teknoloji olgusu, bir taraftan toplumun ihtiyaçlarını karşılamakta diğer taraftan da toplumda bir kültür deformasyonuna neden olmaktadır. Teknolojinin; televizyon, cep telefonu, bilgisayar gibi cihazlar aracılığıyla toplumda değişim ve dönüşümlere neden olduğu görülmektedir. Son zamanlarda özellikle genç nüfus arasında, sosyal medyanın etkisi söz konusu olmakta ve bu durum kültürel bir deformasyona neden olmaktadır. Toplumun temeli olan ailede dayanışma ilişkilerinin giderek zayıflamasında, yeni neslin iletişim dilinde meydana gelen bozulmalarda, toplumun tek boyutlu bir insan haline dönüşmesinde, gelenek ve göreneklerde meydana gelen değişimlerde teknolojinin izleri (...) görülmektedir. Sürekli bir değişim ve dönüşüme maruz kalan toplumsal yapı; son zamanlarda gelişen teknolojinin etkisinde kalarak teknolojik kültüre doğru evrilmektedir. Teknolojik cihazların kullanılmasıyla şekillenen teknolojik kültür, toplumun risk toplumuna dönüşmesinde aktif rol oynamaktadır. Her şeyin simülasyon haline geldiği risk toplumunda, gerçeklik ve doğruluk ortadan kalmakta ve herkes bir risk çemberinin içine girmeye başlamaktadır. Özel hayatın hiçbir gizliliğinin kalmadığı teknoloji çağında, teknolojinin risklerinden çocukları ve gençleri koruma da ayrı bir önemi gerektirmektedir. Özellikle çocukların ve gençlerin teknolojik cihazlara olan bağlılıkları, onların sosyo-kültürel yaşamını olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmamızda da hayatımızda önemli bir yere sahip olan televizyon, cep telefonu, bilgisayar gibi teknolojik cihazların, kültürel deformasyonda ve toplumsal değerlerin yitirilmesinde nasıl bir etkiye sahip olduğu anlaşılmaya çalışılmıştır. (shrink)

Même s’ils ne sont pas volumineux, les commentaires de l’Ecriture tiennent une place essentielle dans la pratique théologique de S. Thomas. Après avoir rappelé ses clés de lecture et d’interprétation du texte biblique selon les coutumes et traditions de son temps, G. Berceville en vient, à propos du texte crucial de Rm 7,14-25 au « je » du discours de Paul tel que le perçoit S. Thomas. Tout en tenant compte de ce qu’en avaient dit les « Autorités », S. (...) Thomas n’en marquait pas moins ses « préférences » : ce texte, sur le bien difficile à faire et le mal qui se présente au « je », s’applique aussi bien au juste qu’au pécheur. En contrepoint, la lecture de Luther, en réaction contre le naturalisme de la Renaissance, se trouve au terme d’une transformation radicale de la raison et de la philosophie. Cette « lecture » dit à la fois l’étrangeté aujourd’hui de l’exégèse de Thomas et la sensibilité Luther à la dimension historique de l’homme, ce qui structure son « anthropologie théologique ». La question est posée : est-il possible aujourd’hui de se mettre à l’école de Thomas le contemplatif sans rien perdre de l’attention inquiète que notre modernité porte à l’histoire où Dieu vient et fait grâce ?Although they are not voluminous, St. Thomas’s commentaries on Scripture are essential to his practical theology. After recalling the keys to reading and interpreting Biblical texts according to the customs and traditions of his time, G. Berceville arrives at St. Thomas’ interpretation of the “I” in the discourse of St. Paul in the crucial text of Rm 7, 14-25. While taking into account what the “Authorities had said,” St. Thomas nevertheless pointed out his “preferences.” This text, concerning the good which is difficult to do and the evil that presents itself to the “I”, can be applied to the just man as well as to the sinner. In contrast, Luther’s reading – a reaction against the naturalism of the Renaissance – came at the end of a radical transformation of reason and philosophy. This “reading” reveals both the strangeness of Thomas’ exegesis today, and Luther’s sensitivity to the historical dimension of man, which structures his “theological anthropology.” It also raises the question: Is it possible today to follow the school of Thomas the contemplative without losing the uneasy attention our modernity brings to history which God enters and saves? (shrink)

Teknoloji olgusu, bir taraftan toplumun ihtiyaçlarını karşılamakta diğer taraftan da toplumda bir kültür deformasyonuna neden olmaktadır. Teknolojinin; televizyon, cep telefonu, bilgisayar gibi cihazlar aracılığıyla toplumda değişim ve dönüşümlere neden olduğu görülmektedir. Son zamanlarda özellikle genç nüfus arasında, sosyal medyanın etkisi söz konusu olmakta ve bu durum kültürel bir deformasyona neden olmaktadır. Toplumun temeli olan ailede dayanışma ilişkilerinin giderek zayıflamasında, yeni neslin iletişim dilinde meydana gelen bozulmalarda, toplumun tek boyutlu bir insan haline dönüşmesinde, gelenek ve göreneklerde meydana gelen değişimlerde teknolojinin izleri (...) görülmektedir. Sürekli bir değişim ve dönüşüme maruz kalan toplumsal yapı; son zamanlarda gelişen teknolojinin etkisinde kalarak teknolojik kültüre doğru evrilmektedir. Teknolojik cihazların kullanılmasıyla şekillenen teknolojik kültür, toplumun risk toplumuna dönüşmesinde aktif rol oynamaktadır. Her şeyin simülasyon haline geldiği risk toplumunda, gerçeklik ve doğruluk ortadan kalmakta ve herkes bir risk çemberinin içine girmeye başlamaktadır. Özel hayatın hiçbir gizliliğinin kalmadığı teknoloji çağında, teknolojinin risklerinden çocukları ve gençleri koruma da ayrı bir önemi gerektirmektedir. Özellikle çocukların ve gençlerin teknolojik cihazlara olan bağlılıkları, onların sosyo-kültürel yaşamını olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmamızda da hayatımızda önemli bir yere sahip olan televizyon, cep telefonu, bilgisayar gibi teknolojik cihazların, kültürel deformasyonda ve toplumsal değerlerin yitirilmesinde nasıl bir etkiye sahip olduğu anlaşılmaya çalışılmıştır. (shrink)

"Les llengües", afirma l'autor en obrir aquest llibre, "tenen sentit, són mecanismes per a la significació i permeten salar el bit que separa la gent: són el pont privilegiat que ens lliga i que resol definitivament l'aïllament dels individus, cadascun en una riba diferent, però salvats gràcies als signes."En aquest assaig, Jesús Tusón explora els mecanismes pels quals ens arribem a entendre i disecciona les condicions que fan possible el significat. ¿Com és que ens entenem? és un estudi dels usos (...) del llenguatge, documentat i amè a la vegada, escrit amb agilitat i amb exemples sorprenents. (shrink)

Nietzsche dénonçait en 1887 les excitants qui ravageaient son temps : erotica, socialistica, pathologica. On y reconnaîtra les trois métaphores d'une même tendance à la régression : barbarica. La Barbarie éternelle, c'est l'informe, le matériau brut, la désolation qui crie la victoire du désert. Les Anciens avaient rejeté le Barbare aux confins de la civilisation - les Modernes ont choisi une stratégie plus subtile : pour la dissoudre, la Raison a intégré la Barbarie au fond d'elle-même. En se coupant de (...) la transcendance du sens, le Sujet contemporain a engendré les formes de fragmentation psychologique et sociale les plus aberrantes. Les effets de barbarie se manifestent par la dissolution de l'homme, l'effondrement de l'éducation, la destruction de la culture et l'abolition du politique. Cette barbarie intérieure signe la faillite de l'universel dans l'avènement de l'im-monde moderne. Et s'" il n'y a plus de déserts ", comme le regrettait Camus, c'est que le désert a délaissé les horizons lointains pour assécher la civilisation en ce qu'elle a de plus proche. Le désert est aujourd'hui au cœur de la cité parce que la barbarie est au cœur de la civilisation. (shrink)

L'intersecnonnalité est devenue en quelques années un concept central aussi bien en sciences sociales qu'au sein des luttes sociales en particulier féministes. Forgée pour penser l'imbrication des rapports de domination l'intersectionnalité constitue aujourd'hui un champ d'études et d'expérimenta rions théoriques foisonnant. Pour la première fois en France des universitaires abordent ses multiples dimensions épistémologigues. théoriques. poli tiques et les recherches récentes qu'elle a permis d'ouvrir dans des espaces aussi différents que la France, l'Amérique latine ou l'Europe de l'Est. Que peut (...) nous offrir cette notion pour penser le genre la théorie féministe et les mobilisations sociales? Comment contribuer à pro mouvoir un usage de l'intersectionnalité qui renforce son potentiel critique et insurgé", plutôt que figé sur des identités? Cet ouvrage témoigne à partir d'exemples de la force d'un tel outil lorsqu'il s'agit d'éclairer des processus sociaux et politiques complexes. En offrant un regard à la fois rétrospectif et contemporain sur les enjeux politiques de la production d'un savoir intersectionnel, il veut aussi montrer que l'intersection naine n'est pas seulement un agencement de critique théorique indispensable mais aussi une plate forme à partir de laquelle construire des sujets poli tiques collectifs nécessaires au projet d'émancipation féministe et de la société."--Page 4 of cover. (shrink)

Balkan yarımadası Osmanlı Devleti’nin hâkimiyetine girdikten sonra orada yaşayan farklı milletler ile Osmanlılar arasında karşılıklı bir şekilde sosyo-kültürel, ekonomik, dinî vb. alanlarda bir etkileşim ve gelişim meydana gelmiştir. Bu etkileşim ve gelişimin nasıl olduğuna dair objektif ve sübjektif bazı çalışmalar yapılmıştır. Bu hususla ilgili son araştırmalarda ortaya çıkan ortak kanaat, Osmanlıların fethettikleri yeni bölgelerdeki Gayri Müslimlere İslâm dinini telkin etmekle birlikte onların din, gelenek ve örflerini zorla değiştirme politikaları izlemedikleri gerçeğidir. Nitekim Osmanlılar Balkanlarda 5 asır hâkimiyet sürmekle birlikte 20. yüzyıla (...) gelindiğinde sadece Arnavutların ekseriyeti ve Boşnakların İslam’ı benimsedikleri görülmektedir. Arnavutların İslâm dinini benimsedikleri dönemlere bakıldığında Kripto Hıristiyan grupların değişik bölgelerde ve dönemlerde ortaya çıkmaları dikkatimizi çekmektedir. Kripto Hıristiyan vakaları Osmanlı’nın diğer Balkan bölgelerinde, Kıbrıs, Adalar, Trabzon vb. gibi yerlerde de görülmüştür. Bu makale günümüz Arnavutluk’un sınırları içerisinde meydana gelen Kripto Hıristiyan olaylarını incelemeyi amaçlar. Araştırmanın temel kaynaklarını o dönemin papaz raporları ve Osmanlı arşiv belgeleri oluşturmaktadır. Ayrıca bu konuyla ilgili yapılan yerli ve yabancı yeni çalışmalara da atıf yapılmıştır. (shrink)

Bu makale, Osmanlı siyaset düşünce geleneğinde fazilet temelli kendine has ılımlı bir siyasî realizmin var olduğunu savunmaktadır. Günümüz siyasî realizm literatürü ve Osmanlı fazilet ahlâkına dayalı karşılaş- tırmalı metotla, siyasetin mahiyeti ve insanın doğasına dair realist unsurları teşhis etmeden Osmanlı siyaset düşüncesinde ahlâkî argümanların siyaseti, devlet fikrini ve kurumları nasıl inşa ettiğini anlayamayacağı- mızı iddia ediyorum. Osmanlı fazilet ahlâkı geleneğinde ahlâkın her şeyi kapsadığına dair kanının aksine siyasetin mahiyeti itibariyle tekil, değişken, ahlâktan bir ölçüde bağımsız bir gerçeklik olarak anlaşıldığını gösteriyorum. (...) Bununla bağlantılı olarak Osmanlı siyaset düşünce geleneğinde fazilet ahlâkından gelen in- sanın acziyeti anlayışının, siyasî aktörleri ve eylemleri değerlendirmede onu realist yapan unsur olduğunu ifade ediyorum. Son olarak ahlâkın kapsamı ve siyasetin mahiyetini (gerek birbirleriyle olan ilişkileri açı- sından gerekse de birbirlerinden bağımsız olarak varlıklarını) açıklamada tümeller probleminin nasıl bir rol oynadığına işaret ediyorum. Tümeller probleminin siyaset ve ahlâk arasındaki karmaşık ilişkiye dair getirdiği analitik ayrımları ılımlı siyasî realizmin kaynağı olarak sunuyorum. (shrink)

Mobil haberleşme piyasaları sermaye yoğun piyasalar olarak öne çıkmaktadır. Piyasaya girişteki yatırım maliyetlerinin yüksekliği birçok firma için caydırıcı etken olarak görülmektedir. Yarışılabilir Piyasalar Modelinde ise yatırım maliyetlerinin yüksek olması piyasaya giriş için engeli olarak görülmemekte, yatırım maliyetlerinin ne kadarlık kısmının batık maliyet içerdiği hususu önem kazanmaktadır. Bu kapsamda her ülkede genellikle devlet tarafından tahsis edilen GSM lisanslarının maliyeti, mobil piyasalardaki batık maliyeti belirleyecek olan en önemli unsurdur. Bu çalışmada, Türkiye GSM piyasası Yarışılabilir Piyasalar Modeli çerçevesinde analiz edilmiştir. 2008-2018 yıllarını kapsayan (...) analiz sonucunda piyasanın aşırı karlı bir yapıya sahip olduğu sonucuna ulaşılmış ve karlı piyasa yapısına rağmen yeni firmaların piyasaya giriş yapmadığı görülmüştür. Yeni firmaların piyasaya giriş yapmaması; yüksek lisans bedellerinden kaynaklı batık maliyet engelleri ve spektrumun kıt bir kaynak olmasından kaynaklı sınırlı sayıda firmaya tahsis edilebilmesi sebeplerine bağlanmaktadır. Piyasanın daha verimli ve etkin çalışabilmesine yönelik sanal mobil şebeke işletmelerinin piyasaya entegre edilmesi gerekliliği yönündeki öneri ve bu önerinin desteklenmesine yönelik basit matematiksel model çalışmanın son kısmını oluşturmaktadır. (shrink)

In, I put forward a “possibility result” for Bayesian Coherentism, showing that there exist plausible sets of ceteris paribus conditions that imply that coherence is truth-conducive. Against this result, Schubert argues that the specific ceteris paribus conditions I consider are “jointly inconsistent”. In this article, I prove to the contrary that these conditions can consistently be enforced while allowing degrees of coherence to vary. Next, I consider a related criticism, inspired by Olsson’s constraints on ceteris paribus conditions. This leads to (...) a general discussion of the principle that should guide one in choosing appropriately stringent ceteris paribus conditions.En planteo un “resultado de posibilidad” para el bayesianismo coherentista mostrando que existen conjuntos plausibles de condiciones ceteris paribus que implican que la coherencia conduce a la verdad. Schubert argumenta en contra de este resultado que las condiciones ceteris paribus que considero son “inconsistentes tomadas conjuntamente”. En este articulo demuestro, sin embargo, que estas condiciones pueden ser satisfechas permitiendo que los grados de coherencia varien. Abordo despues una critica relacionada con la anterior e inspirada en los requisitos impuestos por Olsson a las condiciones ceteris paribus. Eso lleva a una discusion general del principio, o principios, que deberia guiarnos para elegir unas condiciones ceterisparibus que sean apropiadas, es decir, que no sean ni muy restrictivas, ni demasiado laxas. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:Journal of the History of Ideas 67.4 (2006) 675-696 MuseSearchJournalsThis JournalContents[Access article in PDF]History of Religion Becomes Ethnology: Some Evidence from Peiresc's AfricaPeter N. Miller Bard Graduate CenterAbstractThe relationship between history of religion and ethnology on the one hand, and antiquarianism and them both, on the other, lie at the core of this essay. These lines of inquiry come together in the work of Nicolas Fabri de Peiresc (1580-1637), (...) the intellectually adventurous Provençal late humanist. Peiresc's correspondence with a renegade in Tunis, an adventurer in Ethiopia, and a missionary once based in Guinea provided him with remarkably direct information about the customs and practices—the moeurs—of contemporary sub-Saharan Africans. The content of these letters has not found its place in histories of anthropology or histories of antiquarianism.I.Bound up amidst Peiresc's copies of his letters to the Paduan antiquary Lorenzo Pignoria from the winter of 1615–16 is a text of four sides entitled, in large letters, "Delli Popoli della China" and continuing, in smaller ones, "written by P. Ioannes Pietro Maffei History of the Indies, Fr. Antonio di Saint Roman, in the History of the East Indies, Fr. Juan Gonzalez de Mendoza Augustino, in the books on China, and others." 1 The reading notes [End Page 675] that follow are interesting for one reason: though labelled "Delli Popoli della China" they are almost entirely about religion in China. At this stage of Peiresc's thinking at least, history of religion seems interchangeable with ethnography.In his letter to Pignoria of 4 January 1616, Peiresc acknowledges having time to page through ("di transcorrere un poco") Maffei, Gonzales, and Saint Roman where he found some information about figures they had discussed, and also about artificial grottoes used for domestic refrigeration, "which I did not note when I read it the first time." He asked if Pignoria wouldn't mind inquiring as to whether there was a more precise impression of a particular Chinese plaque or medallion—Pignoria had sent him one but Peiresc pronounced it "not as exact as I would like." 2Peiresc begins with the gods that were worshipped (these included deceased parents and friends, as well as the occasional living person) and auguries. This then leads to mention of the clothing and hair styles of those priests making offerings to the gods. Some of this information was derived from that octagonal medallion. Peiresc also noted down the presence of a vase, as if for libation, and other instruments for offerings.These authors, he continued, observed that the Chinese revered the God of Heaven above all the others. Peiresc recorded that Gonzalez mentioned that he was indicated by use of the first letter of the alphabet, that this character looked a bit like "AF," that it was called "Guant," that he was honored with a solemn festival every near year, at the new moon in March, with vocal and instrumental music during which his priests applied themselves for an entire day to a board groaning with meat, poultry, fish, and fruits (no wonder the earlier reference to the gluttony of the priests). For the greater veneration of the King he was called the "Son of Heaven."Mention of the King led to discussion of the monthly festivals in the provinces when priests bore a portrait of the King, on gold, through the streets with great reverence. But then, citing from Maffei, Peiresc proceeded to jot down observations made about Chinese seaside towns and the domestic interior. This, in turn, led to some observations about dining—and, therefore, feasting—practices.Finally, Peiresc returned to the aforementioned medallion, whose details now seemed to him to represent just such an honorific feast. But he was especially interested in the practice of indicating the name of God with a single Chinese character, or cipher. This reminded him, he wrote, that the [End Page 676] Basilidian gnostics, as recorded in Epiphanius, represented the god of heaven with the seven Greek vowels AEHIOUY. He... (shrink)

It is acknowledged that most motifs used in Western art have an iconographic counterpart. It is inferred that the geometric and floral motifs that we encounter in Anatolia are provided by the world meanings such as “ornamentation”, “talisman”, “power” or “strength”, which have a wide place in folk beliefs, rather than creating a meaning by combining with religious images. In this study, it is focused that on the minaret of the Ibrahim Efendi Mosque in Kilis with the Seal of Solomon (...) motif, which has been used on area of usage in Turkish-Islamic arts, from architectural surfaces to wall paintings, from manuscripts to under-glass paintings. According to the data provided by historical sources, the first work that has existed till now was built by Hacı İbrahim, the son of Hacı Mustafa, one of the residents of Kızılca township. For an unknown reason, a large part of the building was demolished and a second building group was built over time. According to the inscription, the second building group refers to a building group called “the New Mosque”, which was rebuilt in 1831 by Mehmet Pasha, the son of Mehmet Ali Pasha (1769-1849), the Governor of Egypt, who was the Governor of Aleppo. Since only the minaret has existed from the second building group, which consisted of a madrasah-mosque combination, which was demolished over time, this single work is also called “orphan minaret” among the people. In this study, it is emphasized that on the Seal of Solomon motif and the ornamentation of the building, which is especially concentrated in the minaret balcony section. The general acceptance of the six-armed star motif on the pedestal and its usage areas in different works within the Turkish motif tradition were emphasized, and the difference of this motif from the six-armed star, which has a symbolic context in the Jewish faith as Magen David, was determined. The visual data obtained during the survey, archival sources and literature on the structure are based on the documentation method. (shrink)

Muhyiddin ibn Arabî, İslam'daki tartışmasız en etkili sufi teorisyendir. Kalıcı şekilde en popüler çalışması olan Fusûsül-hikem'de, Kur'an'da bir peygamber hakkında algımız ne olursa olsun, onunla ilişkilendirilen ve ondan türetilen hikmetin çok farklı olduğunu açıkça ve ısrarla göstermektedir. Bu, İbn Arabî'nin Kur'an'ın literal metnini inkar ettiği anlamına gelmez. Tam tersine, O sadece Kur'an'ı farklı algılama ve alımlama düzeylerinin olduğunu iddia eder: Kur'an'ın dış gerçekliği (zâhir) kitlesel tüketim içindir ve İbn Arabî'ye göre kişinin Kur'an'ın yüzeysel bir anlayışından elde ettiği bilgidir. Bununla birlikte, (...) Kuran'ın, ariflerin (arifûn) korumasında olan daha derin bir anlayışı vardır. İbn Arabî, dış gerçeğin ötesine geçen, ancak ona (dış gerçekliğe) ayrılmaz bir şekilde bağlı olan Kur’an’ı bu şekilde okumasıyla, Kur'an'ın tasavvufi tefsir geleneğini kendi tarzında sürdürür ve birincil amacını Fusûs’un her bölümünde uygular: Her ikisinin de meşruiyetini korurken, Kur'an'ın zâhir ve bâṭını arasındaki antitezi vurgulamak ve hatta bâṭına ancak ẓâhir yoluyla erişilebileceğini iddia edecek kadar ileri gitmek. Bu makale, bu karşılıklı bağımlı bilgi ('ilm)/hikmet (hikma) antitezinin en açık örneklerini bulduğumuz ve belirli nedenlerle seçilmiş Fusûs'un dört bölümünü detaylı şekilde incelemektedir: Adem bölümü, Fusûs'un ilk bölümü olduğu için seçilmiştir ve bu bölümde İbn Arabî'nin eserin tamamına yönelik amacı ve yaklaşımı net şekilde belirginleşir. Lût ve Hârûn bölümleri, Endülüs'ün ikili hermenötik ilkesinin en bariz örneklerini oluşturdukları için seçilmiştir. Son olarak, İbn Arabî metnin tahiriyle çelişiyor gibi görünse bile, aslında birincil zahiri modele dayanan daha gelişmiş bir yorum modelini açıkladığı için Nûh bölümü seçilmiştir. Âdem bölümünde İbn Arabi, Adem ile ilişkilendirilen en tutarlı Kur'anî betimlemenin insanlığın babası olduğu için onun insanlığının olduğunu öne sürer. Oysa onun hikmeti ilahi vasfıdır. Bunun nedeni, İlahi en katıksız ve tam ifadesini ancak insanda bulabilmesidir. Diğer taraftan, Nuh'un Kuranî sembolü ise kavminin büyük çoğunluğunun boğulduğu tufandır. Sufî’ye göre (İbn Arabî) onun hikmeti, şeyleri yüzdürmesidir- subbūḥiyya/sebūḥiyya hikmeti. İbn Arabî için boğulma bir ölüm nedeni olmaktan çok bir yaşam kaynağı olmuştur. Lut'un Kur'an'daki en kalıcı imgesi, kavminin günahını dizginlemedeki yetersizliğinden dolayı güçsüzlüğüdür. İbn Arabî, ama yine de onun hikmetinin güç olduğunu söylüyor. Son olarak, Hârûn, Kuran'da Mûsâ'ya itaat eden biri olarak tasvir edilir. Kardeşine yardım etmesi, yükünü taşımasına yardım etmesi için kendisine peygamberlik verildi. Mûsâ, Sina'ya gidip onu sorumlu bıraktığında bile, o sadece Mûsâ'nın yardımcısı rolünü yerine getirir ve ona tabidir. Oysa onun hikmeti itaatin, liderliğin antitezidir. (shrink)

Araştırmada lise öğrencilerinin geleneksel ve kültürel din algılarını belirlemek için uygun bir ölçek geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışma AFA için 324 ve DFA için 320 olmak üzere toplam 644 lise öğrencisiyle yürütülmüştür. Verileri toplamak için geleneksel ve kültürel din algısı ölçek formu (GEKDÖ) ile kişisel bilgi anketi kullanılmıştır. Uzman görüşleri ve pilot uygulama sonuçlarına göre AFA öncesi 35 maddeden oluşan bir ölçek formuna ulaşılmış ve uygulanmıştır. AFA sonrası 20 maddeden oluşan ölçek formu elde edilmiştir. DFA sonucu 4 madde ölçekten çıkarılarak 16 maddeli (...) son yapıya ulaşılmıştır. GEKDÖ, üç boyut (Kaynak ve Belirleyicilik Boyutu, Rehberlik ve Eğitim Boyutu ve Kültürel Boyut) ve 16 maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin toplam varyansı %58,13 olarak bulunmuştur. Ölçeğin KMO değeri,938; Barlett test değeri, 4212,113’tür. Güvenirlik çalışmaları sonucunda Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı,931; ikiye ayırma güvenirlik analiz değeri,833 ve boyutların ayırt edicilik düzeylerini belirlemek için %27’lik alt-üst grup puanları arasında yapılan t-test sonuçları sırasıyla t(88) = –43,51 –38,90 – 36,47 –30,94 p<,01 olarak tespit edilerek anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. DFA sonuçları temel ölçüt olan model uyum indekslerini oldukça iyi düzeyde karşıladığı için oluşturulan yapının istatistiksel ve kuramsal açılardan da uygun olduğu değerlendirilmektedir. Sonuç olarak lise öğrencilerine yönelik geliştirilen 16 maddelik GEKDÖ’nün geçerli ve güvenilir olduğu belirlenmiştir. (shrink)

Abstractc-Jun N-terminal kinases (JNKs) are intracellular stress-activated signalling molecules, which are controlled by a highly evolutionarily conserved signalling cascade. In mammalian cells, JNKs are regulated by a wide variety of cellular stresses and growth factors and have been implicated in the regulation of remarkably diverse biological processes, such as cell shape changes, immune responses and apoptosis. How can such different stimuli activate the JNK pathway and what roles does JNK play in vivo? Molecular genetic analysis of the Drosophila JNK gene (...) has started to provide answers to these questions, confirming the role of this molecule in development and stress responses and suggesting a conserved function for JNK signalling in processes such as wound healing. Here, we review this work and discuss how future experiments in Drosophila should reveal the cell type-specific mechanisms by which JNKs perform their diverse functions. BioEssays 20:1009–1019, 1998. © 1998 John Wiley & Sons, Inc. (shrink)

‘Abdallāh b. ‘Abd al-Rahmān al-Nāṣir the son of ‘Abd al-Rahmān III is one of the figures who have remained unnoticed both in classical sources and in contemporary studies. Among the main objectives of this research are to compile and collect information about his life, about whom most of the historical sources of al-Andalus give little or no information. According to historical sources, ‘Abdallāh b. ‘Abd al-Rahmān opposed the appointment of his brother al-Hakam II as the heir apparent and was alleged (...) to have masterminded a coup d'état together with some prominent Shāfiʿi scholars of the time, therefore he was arrested at a date close to the Eid al-Adha of 338/950 or 339/951, and then was executed by his very father. However, was this short and seemingly biased narrative really a preparation for a coup d'état or a conspiracy against ‘Abdallāh and his proponents? Why did ‘Abd al-Rahmān not hesitate to make such a sad decision about his own son? So, within the framework of these and similar questions, to reveal the details of the event of ‘Abd al-Rahmān's disappearance by his father and the psychosocial reasons behind it in the light of the current data are among the aims of the research. (shrink)

RésuméCet article concerne le conflit entre le domaine du divin et celui de l'humain dans la lecture hégélienne de l'Antigone de Sophocle. Je soutiens que la lecture de l'Antigone par Hegel sous-estime la négativité du sacré et que, contrairement à ce que pense Hegel, l'action d'Antigone ne peut pas être dépassée, parce que son telos n'est pas l'unité, mais plutôt le rétablissement de ce que Bataille appellerait la continuité, ou l'indifférencié. Le sens du récit de l'Antigone excède ainsi l'usage qu'en (...) fait Hegel et s'accorde davantage avec la compréhension du sacré proposée par Bataille. (shrink)

Lors des fouilles des années 1990-1991 sur l'agora d'Argos, on a découvert un puits qui avait été construit au milieu ou dans la seconde moitié du IVe siècle ap. J.-C. et abandonné au moment de la destruction des principaux bâtiments de l'agora. Utilisé ensuite comme dépotoir, il fut très vite comblé, peut-être en quelques années : son remplissage, très homogène, date du début du Ve siècle ap. J.-C. Cet ensemble clos contient une centaine de lampes entières ou fragmentaires, près de (...) 80 vases des types différents (amphores, cruches, marmites, etc.), ainsi que de nombreux fragments de céramique, de vaisselle de verre et d'autres objets. Il semble que le puits, une fois abandonné, ne servit pas seulement de dépotoir mais aussi d'endroit où l'on pratiquait des rites magiques. C'est ce qu'atteste la trouvaille de tablettes d'envoûtement en plomb, qui sont malheureusement mal conservées et n'ont pas pu être lues. Les nombreuses lampes provenant du puits ont également été utilisées dans des rites magiques. (shrink)

Bu çalışma, teşbihin beyan ilmi içerisindeki yerini klasik belagat çalışmaları üzerinden araştırmayı amaçlamaktadır. Klasik kabulde beyan ilminin; teşbih, mecaz ve kinaye olmak üzere üç temel konusu bulunmakta ve söz sanatları bu konuların altında ele alınmaktadır. Beyan ilmi içerisinde mütalaa edilen söz sanatları, ekseriyetle, anlamına çıkarım yoluyla ulaşılan ifade biçimleridir. Şu var ki teşbihte anlama ulaşmak için çıkarıma gerek duyulmaz. Öte yandan teşbihin beyan ilmi içerisindeki konumuna ilişkin mevcut kabulü nakzeden ifadeler bulunmaktadır. Çalışmamız, belagat literatüründe tartışılan hakikat-mecaz ayrımının beyan ilminin konularını (...) belirleyen bir kıstas olduğunu savunmakta ve bu savı gerekçelendirmek üzere üç hususu dikkate almaktadır. Bunlar: klasik çalışmaların belagati alt dallara ayırmada esas aldığı belirleyici özellikler, teşbihi tanımlamada kullandığı parametreler ve son olarak hakikat-mecaz ayrımında kullandığı parametrelerdir. Araştırmamızın başlıca sonucu: klasik yaklaşımın teşbihi, söze kattığı güzellik ve ikna edicilik açısından özel bir ifade türü kabul ettiği ancak beyan ilminde yer alan diğer söz sanatları gibi çıkarıma dayalı anlatım biçimlerinden kabul etmediğidir. Klasik belagat literatürü, teşbihin istiarenin zeminini oluşturan bir konu olduğunu açıkça ifade ederken aynı açıklığı teşbihin doğrudan anlatım olduğunu ifade etme konusunda göstermemiştir. (shrink)

L’article présente un texte inconnu de J. I. N. Baudouin de Courtenay, publié en 1872 à Poznañ, sous les initiales: „Dr. J. B.”, et intitulé: Du langage et des langues. Baudouin y introduit la distinction fondamentale du structuralisme: langue – langage – parole. Dans l’esprit de vulgarisation, après la lecture des Cours d’Oxford de Müller, il retrace l’histoire de la linguistique avec le comparatisme comme son achèvement et la figure majestueuse de Leibniz. Rejetant la recherche de la langue adamique, il (...) propose une classification des langues non selon leurs racines, mais d’après leurs structures: la structure d’une langue constitue sa „marque caractéristique”. Baudouin discute également le phénomène d’aphasie et se prononce contre la théorie des localisations cérébrales, tout comme Freud dans Zur Auffassung der Aphasien. Le rôle du „pont” entre leurs théories revient à Ernst von Brücke, maître de Freud, auteur des ouvrages traitant de la physiologie de la parole, très appréciés du linguiste. Dès ses premiers travaux de 1865, consacrés au physiologiste tchèque Purkyne, Baudouin se veut continuateur du programme linguistique de l’idéologue Volney, qui est tout simplement l’inverse du projet leibnizien. (shrink)

Данная работа является попыткой рассмотреть проблему рациональности, главным образом, как проблему познания, не исключая при этом ее мировоззренческого и аксиологического аспектов.